ಯಂತ್ರ

ಬೇಂದ್ರೆಯಂತೆ ಬೇಯಲೆಂದು
ನಾಡನುಡಿಯ ಕೇಳಲೆಂದು
ನಡೆನಡೆಯುತ ಬಂದೆನು

ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆ ಬಸ್ಸ ಹೊಗೆ
ಅಟ್ಟಹಾಸಿ ಕಾರ ವಿಕಾರ ನಗೆ
ಬೆಳಗು ಬೈಗಿನುದ್ದಕೂ ಬೈಕ ಭರಭರ
ಕೊರಳಿರದ ಕಂಠಗಳ ಭೀಕರ ಹೂಂಕಾರ

ತುಟಿಗಳಾಡುತಿದ್ದರೂ ಮಾತು ಕೇಳದಾದವು
ಹೊರಟ ದನಿಗಳಲ್ಲಲ್ಲೇ ತಾವು ಸತ್ತು ಬಿದ್ದವು
ಶ್ರವಣವಿಲ್ಲ ಶ್ರಾವಣವಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಒಣ ಒಣ
ಮಾತು ಮೂಕವಾಯಿತಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಭಣಭಣ

ಒಂದು ಚೂರು ಬೇಯಲಿಲ್ಲ
ಬಳಲಿ ಬೆಂಡಆದೆನು
ಅನುಭವದಭಾವದಲಿ
ಕನಲಿ ಕವನ ಕಾರಿದೆನು.